Czysta, nawet jeśli „rusza” spod zmęczonego, przetworzonego, nieco brudnego już śniegu…
Czysta jak łza, wśród mokrej, dopiero co obudzonej ziemi…
Radosna…
… i lśniąca.
Woda. Życie.
- Komentarz
- Rebloguj
-
Subskrybuj
Zapisan/y/a
Masz już konto na WordPress.com? Zaloguj się teraz.
Subiektywny przewodnik po górach Polski i nie tylko 