W dzisiejszy ponury, deszczowy dzień wybraliśmy się na chwilę do lasu. Bardziej dla uspokojenia sumienia niż z realną nadzieją na jakieś rewelacje. Przecież to, że w ogrodach kwitną juz przebiśniegi, primule, stokrotki, a za chwilę przylaszczki, nie daje gwarancji, że las się budzi z zimowego (bądź co bądź) snu. A jednak! O jeden dzień pobiliśmy rekord sprzed dwóch lat – w roztoczańskich lasach można już spotkać przebiśniegi.
Czytaj dalej „Przedwiośnie (czyli…”myślę sobie, że ta zima…”)”
Na naszej wyżynie rozpoczął się festiwal kwitnących na biało drzew i krzewów. Co tym czasem dzieje się kawałek dalej, na Roztoczu? Sprawdźmy…
Czytaj dalej „Biel, srebro i coś jeszcze (wiosna w roztoczańskiej buczynie)”
Druga połowa marca. Większość osób wypatruje wiosny. Niemało szuka też intensywnie informacji, czy już kwitną krokusy (bo przecież w ogródku owszem), gdzie pojechać, by zobaczyć ich bajeczne łany na górskich łąkach… I choć spieszymy ze świeżą informacją, że do krokusów w górach jeszcze chwila, to przygotowaliśmy coś innego. Nazbierało się bowiem przez te kilka lat wpisów dotyczących kwiatowych szaleństw w naszych górach i to bynajmniej nie tylko tych „krokusowych”. Tak więc po kolei… Rozpocznijmy naszą rundę kierując się w pierwszej kolejności kolorami, a dopiero potem pasmami górskimi.
Czytaj dalej „Trzy kolory, czyli gdzie i kiedy na krokusy, przebiśniegi…”
Są spektakle, które nie przestaną nas zadziwiać i zachwycać, choć widzimy je po raz kolejny…
Są takie miejsca, o których słyszeli jedynie niektórzy. Jeśli ktoś bowiem zechce zwiedzać zabytkowe cerkwie, uda się najpewniej w Bieszczady, Beskid Niski lub na Pogórze Przemyskie. Tymczasem ten, kto trafi w odpowiednie rejony Roztocza, będzie bardzo pozytywnie zaskoczony… Gdy dotarliśmy do Kniaziów pierwszy raz, był maj. Zieleń kłuła w oczy, a w powietrzu unosiła się groźba zbliżającej się burzy. Ruiny miały naturalne sklepienie…
… kilka impresji z Roztocza.
Tym razem nie szukaliśmy wiosny (choć rok temu wszędzie było jej już pełno). Na trasie naszej niedawnej podróży była najprawdziwsza zima i…
W końcu, zresztą bardzo słusznie, się upomniał. Oto pierwszy wpis w roli głównej właśnie z Nim. Zwłaszcza, że – zdaje się – Misio zyskuje grono sympatyków. Oto więc kilka Misiowych wspomnień z dedykacją specjalnie dla Nich.
Mimo że raz zimno, raz gorąco – wiosna nastała. A oto kilka kolejnych dowodów. Na początek może dość banalnie, ale przecież po każdej zimie, nawet takie „banały” potrafią cieszyć…
