Park kulturowy na Krupówkach

Ale że niby jak? Że za jakiś rok miałoby nie być już tak, po prostu sprzedawanych na ulicy, baloników?

Automatów kuszących atrapami telefonów, tabletów i ajpadów?

Smakowitych reklam?

Waty cukrowej?

Drogowskazów?

Znikną gry zręcznościowe?

Strzelnice?

I co najstraszliwsze – siedmiowymiarowe kino?

To jednak wciąż nie wszystko. Znikną przecież z bezpośredniego widoku maski…

maskotki…

i wszelkie inne zakopiańskie pamiątki

oraz najróżniejsze wyroby tzw. lokalne

A gdzie się podzieją ulubieńcy tłumów – Puchatek i Osioł…

Jelonek…

Owieczki i …

…i Misio?!

Czy kolorowe warkoczyki i tatuaże, aby na pewno nie będą za drogie, jeśli (o ile w ogóle) znajdzie się dla nich miejsce w pięknej galerii handlowej?

No i co ze wszystkimi tablicami, wyświetlaczami, szyldami, banerami…

No to jak to będzie? Będzie w ogóle? Uda się ten kosmiczny wręcz eksperyment? Bo jak na to patrzę, to nie wierzę. To jak próba posprzątania stajni Augiasza, ale bez patentu z rzeką.

A i naród nie wydaje się zbyt chętny do współpracy. Pożyjemy, zobaczymy. Zresztą – czy trzeba tu właściwie coś zmieniać? Przecież tu już jest swoisty park (czy też rezerwat) i do tego „kulturowy”, co by nie powiedzieć „folklorystyczny”…