Kilka lat już minęło od momentu pierwszego wpisu, który traktował o podziwianiu Tatr z innych gór. Wciąż z upodobaniem i uparcie ich wypatrujemy i jeśli tylko się da – fotografujemy.
Nie tak dawno podziwialiśmy więc klasyczne panoramy z Policy i Hali Krupowej, ale wciąż nie było nam dane wspólne oglądanie Tatr z Babiej Góry. Zamiast tego dostrzegliśmy Tatry z Mosornego Gronia, choć tam przecież nikt ich wzrokiem nie szuka (trudno bowiem w tym miejscu patrzeć na coś innego niż Królowa). Dotarliśmy do cudownych przysiółków, z których podziwiać można bajeczne panoramy – Studzionki w Paśmie Lubania oraz Krzysie (vel Surówki) w Beskidzie Wyspowym. Rozkochaliśmy się w podtatrzańskich klimatach, penetrujemy więc nie tylko Pasmo Gubałowskie, ale i skręcamy, a to ku Spiszowi, a to ku Orawie. Podwójnie cieszyły nas widoki niespodziewane, kto bowiem wędrując zalesionym grzbietem w pochmurną pogodę, oczekuje, że jednak objawią mu się Tatry? Przyszło też nam po raz kolejny spokornieć, gdy okazało się, że naprawdę wspaniały (choć zarastający, niestety) widok dużych gór jest rzut beretem od miejsca, w którym bywamy regularnie (tylko jakoś, żeśmy tam nie skręcili do tej pory, sic!)… I tak się kręci. Wciąż przed nami „inwersyjne” atrakcje z Bieszczadów czy Sudetów. Tyle jeszcze do zobaczenia… I to jest w tym wszystkim najpiękniejsze.
Album z kolejną turą zdjęć jest oczywiście naszą kolekcją, która powstała bez udziału jakiegokolwiek profesjonalnego sprzętu („odświeżona” część 1 z lutego 2011 r. do zobaczenia tutaj). Na części zdjęć zaznaczyliśmy różne charakterystyczne punkty, dzięki czemu nawet laikowi podstawy szybką wejdą do głowy. Jeśli jednak ktoś chce zgłębiać tego typu wiedzę, musi poszperać w internecie i znaleźć szczegółowo opisane panoramy. Takich w sieci nie brakuje, choć z drugiej strony nieraz zadziwił nas ich brak z miejsc – zdawałoby się – dość spektakularnych (ktoś ma namiar na dokładną panoramę z Wielkiego Chocza?..). Gdyby ktoś zauważył jakiś błąd, bardzo prosimy o kontakt poprzez komentarz lub na mejla – będziemy wdzięczni. Podpisy pod zdjęciami nieprzypadkowo zaczynają się od nazwy gór/pasma, z którego zostało zrobione zdjęcie, inne, bardziej szczegółowe informacje znajdują się w dalszej części opisu. Zdjęcia można oglądać, powiększając detale do całkiem sporych rozmiarów, mamy nadzieję, że zrekompensuje to inne ich niedoskonałości. Pozostaje już tylko życzyć miłego oglądania!
Subiektywny przewodnik po górach Polski i nie tylko 